Hayat puzzle parçaları gibidir.. bütünü dizayn etmek için didik didik günleri yerleştirirsin ömrüne..parçalar birbirine uymaz bazen, tamam derken tamam değildir aslında... ilmek ilmek eklersin her bir parçayı tabloya.. yavaş yavaş çıkar bütün ortaya.. bir parçayı yanlış yerleştirirsen puzzle'a, o parçayı çıkarmak için hep arar durursun tek bir parçacığı.. bazen çok geç bulursun o yanlışı bazen çok erken...
sabır gerektirir puzzle.. tıpkı hayatın sabır gerektirdiği gibi.. ağır ağır ilerlemek lazım.. amaç hemen yapıp hırsla bitirmek değildir.. bütün ortaya çıkarken keyifle izlemektir ya amaç, amacın dışında her duygu puzzle yaparken zarar verir insana.. Her parçayı yerleştirdiğinde, puzzle bitmiş olacak, tıpkı hayatın tamamlanması gibi.. burada önemli olan bir şey var galiba.. geriye döndüğünde nasıl işledin günlerini ömrüne.. bitmesine bitti de puzzle, peki bitirmek için mi uğraştın inatla ve sıkıntıyla, yoksa her bir aşamayı biteceğini bilerek sabırla, inançla ve umutla mı ilerlettin.. dedim ya, kısaca hayat bir puzzle gibidir..
